Misschien heb je de laatste tijd het idee dat er iets aan de hand is met je kind. Volg dan je intuïtie; een plotselinge gedragsverandering kan een teken zijn dat je kind wordt gepest.
Joel Haber, schrijver van Bullyproof Your Child for Life, benadrukt dat bij jonge kinderen fysieke symptomen als hoofdpijn, buikpijn en koorts, een teken kunnen zijn dat er iets mis is. “Omdat jongere kinderen zichzelf moeilijk in woorden uit kunnen drukken, ervaren ze emoties vaak lichamelijk”, legt hij uit. Harper geeft de volgende tips voor het vaststellen en het aanpakken van pesten.
Hoe ontdek je wat er aan de hand is?
Steun je kind
Ook al zal het idee dat een ander kind jouw kind pest je woedend maken, probeer toch kalm te blijven. Ga je kind niet ondervragen. In plaats daarvan kun je rustig uitleggen dat je gemerkt hebt dat je kind veranderd is. Vraag of er iets aan de hand is. Of je nu een antwoord krijgt of niet, dwing niets af; wacht tot je kind zelf klaar is voor een gesprek.
Onderzoek
Wat te doen als je kind niets wil zeggen? Benader eens iemand anders die dicht bij je kind staat, zoals een broer of zus of de oppas. Vertel over je bezorgdheid en vraag of hij of zij iets weet. Soms vertelt een kind dit soort dingen liever aan iemand anders, om zijn eigen ouders niet ongerust te maken. Wanneer je echt niet meer informatie krijgt, vraag het je kind dan op een meer directe manier.
Haal diep adem
Je kind zal zich misschien eerst niet open willen stellen, maar als jij jezelf openstelt, zal dit uiteindelijk uitnodigend werken. Zijn verhaal kan je emotioneel erg raken, maar probeer toch rustig te reageren. Luister en reageer meelevend. Laat je kind zien dat het in een veilige omgeving is. Als je bijvoorbeeld erg boos wordt, kan dat je kind overweldigen; als zijn ouders deze situatie niet aankunnen, hoe kan hij dat dan wel?
Gerelateerd artikel: 20 signalen die kunnen wijzen op pesten
Hoe ga je om met het pesten?
Normaliseer
Pesten kan een grote invloed hebben op het zelfvertrouwen van je kind. Het is belangrijk om duidelijk te maken dat pesten – helaas – een veelvoorkomend probleem is. Verwijs ter illustratie bijvoorbeeld naar beroemde mensen die in hun jeugd ook te maken hebben gehad met pesten. Jullie kunnen ook samen films over dit onderwerp kijken of er boeken over lezen.
Maak samen een plan
Beter dan het heft in eigen handen nemen, is samen met je kind beslissen wat het plan van aanpak wordt. Je zoon of dochter mag namelijk niet het gevoel krijgen geen controle over de situatie te hebben. Bedenk dat je kind waarschijnlijk bang is voor de pestkop en liever niet de directe confrontatie aan wil gaan, zelfs niet met leraren erbij. Stel voor dat je de school op een vertrouwelijke manier benadert en het ingrijpen aan de docenten overlaat, zonder dat daarbij je kind aangewezen wordt als degene die heeft ´geklikt´.
Maak nieuwe vrienden
Je wilt niet dat je kind afhankelijk is van één bepaalde groep. Ga bijvoorbeeld op zoek naar een leuke buitenschoolse activiteit voor je kind of ga eens naar een andere speeltuin, zodat je kind nieuwe vriendjes kan maken. Dit is goed voor zijn zelfvertrouwen en omgaan met kinderen die niets afweten van het pesten kunnen hem of haar het probleem een beetje laten vergeten.
Onderneem actie op verschillende fronten
Pesten kun je ook op verschillende andere manieren aanpakken. Je kunt bijvoorbeeld eens gaan praten met de ouders van de pestkop. Zij hebben misschien niet door hoe serieus het probleem is. Een andere aanpak is het creëren van bewustzijn in de gemeenschap; betrek andere ouders erbij, zet het op de agenda van bijeenkomsten in het dorp of op school. Pesten heeft tenslotte effect op velen. Wanneer je je echt zorgen maakt over de veiligheid van je kind, kun je overwegen om naar de politie te gaan.
Maar laat je kind niet in de aanval gaan
Wanneer kinderen elkaar fysiek geweld aan doen, kan dit voor hen allemaal gevolgen hebben. Ook wanneer een ander begonnen is. De pestkop kan bovendien de schuld bij jouw kind leggen. Het is daarom beter om je kind te stimuleren niet de fysieke strijd aan te gaan. Probeer het altijd eerst met woorden, en geen boze woorden.
